In de vroege nacht (zo vroeg dat manlief nog niet eens in bed lag) werd ik wakker van Christian die stond te huilen op de gang. Helemaal daas, gelukkig geen nachtangst dit keer want ik kon 'm snel kalmeren.
Ik heb 'm even naast me gelegd en toen zijn we samen in slaap gevallen. Was niet de bedoeling maar zolang je slaapt, slaap je hè. Manlief schrok toen hij boven kwam want het bedlampje van Christian brandde maar hijzelf was in geen velden of wegen te bekennen. Hij maakte ons wakker :-( en Chris ging weer naar z'n eigen bed. En ik........ ik heb dus vanaf 1 uur zo goed als niet meer geslapen, helemaal uit m'n ritme en dan ga ik weer liggen malen hè.
Over het werk dat ik nog steeds niet heb gevonden, over de financiële situatie die echt heel veel met me doet en veel van mijn gezin vraagt maar vooral over m'n knul. Mijn knul die het zo moeilijk heeft met zichzelf, die afgelopen vrijdag uit school kwam met z'n rapport met een gezicht dat ik liever niet zo zie.
Ik vroeg heel enthousiast of we samen even naar z'n rapport zouden kijken. Nou mam, ik heb het al gezien hoor, ik kan NIKS, ik ben dom, ik heb geen één goedje meer op m'n rapport.
En hoe vaak ik 'm ook zeg dat ik juist trots op 'm ben omdat hij zo z'n best doet, het helpt niet,
Het rapport, tja wat zal ik zeggen. Hij heeft het als slechthorend kind vanaf groep 3 al zwaar, Hij moet er hard voor werken, is snel moe, het valt niet mee. Maar het is niet anders.
Juf begint ermee dat Christian een vrolijke jongen is in de klas en dat hij betrokken is bij alles wat ze doen en de kinderen om hem heen.Zelfstandig werken vindt hij moeilijk maar hij probeert wel de stof goed te snappen. Concentratie is matig, tempo ook.
Waar ik van schrik is dat hij ineens niet meer kan lezen.... van een ruim voldoende en goed op toon naar een matig.... da's wel raar toch (en nog vreemder dat er niet aan de bel is getrokken).
Taal en spelling is matig tot voldoende. Woordenschat C (kwam van een D dus dat is verbeterd, maar Chris vindt C alsnog slecht)
Begrijpend lezen heeft hij heeeeeeeeeeeeel goed gemaakt, hij krijgt een toets voor speciale leerlingen en zit op niveau M7 (midden groep 7 dus, hij zit in groep 6). Maar daar wordt dus helemaal verder niets over gezegd, oef.... had dat nou een beetje aangedikt denk ik dan die positieve dingen.
Schrijven doet hij netjes tijdens toetsen en in z'n schrijfschrift maar niet in zijn werkjes.
Met rekenen heeft hij een toets gehad, niveau M5, slik. Maar de rekentoetsen in de klas (hij rekent gewoon mee met de groep 6-stof) maakt hij voldoende. Maar eens vragen hoe dat zit.
Wereldoriëntatie (aardrijkskunde, geschiedenis) vindt ie helemaal leuk en dat kan hij ook goed. Gymmen ook, hij is sterk en lenig, fanatiek en kan goed gymmen zegt juf. Maar toch vult ze geen goed in maar ruim voldoende.
Het gaat nergens over maar dit zijn wél de punten die Christian meteen ziet, zie je mam, gymmen kan ik zeker ook al niet meer.
Expressie (tekenen, handvaardigheid, muziek, drama) allemaal prima.
Juf geeft 'm wel een tip (maar hij wil echt z'n rapport niet lezen): Met het werken heb je best mooie resultaten behaald, maar in de klas laat je meer zien van wat je kunt dan dat we in je werk terug zien. Wees hierin streng voor jezelf.
Ik oefen me suf thuis met 'm, rekenen, spelling. Maar als ik de resultaten zie dan vraag ik me wel eens af waarom ik dat nog doe. Ik zal het heus wel blijven doen maar ik word zo langzamerhand gék van z'n onzekerheid! Een Sova training heeft hij al gehad, heeft dus niet zo heel veel geholpen, zijn zelfbeeld is laag.
Ik heb vanmorgen aan de remedial teacher gevraagd of ze even met 'm wil praten, ik heb echt een depressief kind en dat wil ik niet. Op school is hij de vrolijke Harry maar thuis is hij zo verdrietig en boos op zichzelf, bah.
En omdat ik zoveel met Christian bezig ben, heb ik het gevoel dat ik Laura tekort doe. Ik geef haar dus veel complimentjes, het is ook zo een lieffie.
Maar voordat ik helemaal wegzink in ellende, er gebeuren ook fijne dingen hoor :-). Relativeren heet dat.
- Laura heeft een prachtig rapport. Ook zij had op de lagere school moeite met rekenen maar voor wiskunde/rekenen haalt ze prachtige cijfers. Nederlands 8,6 Duits 8,5 Engels 7,7 Aardrijkskunde 7,9, Geschiedenis 7,7, Economie 6,7, Natuur- en scheikunde 7,4, Biologie 8,1, Wiskunde 7,6, Algemeen 7,8, Lichamelijke opvoeding 6,5, Maatschappijleer 8,4, Tekenen 8,2, Techniek 7,1. Ik bedoel... da's wel goed hè.
- Laura groeit tegen de klippen op, dat vind ik leuk om te zien, hoe ze zich ontwikkelt. Minder leuk is dat ze veel kleding niet meer past en dat die kast écht aangevuld moet worden.
- Er staat een high tea in de planning, met Laura ♥
- Ik haak heel veel en vind dat heerlijk, ontspanning.
- Mijn blauwe omslagdoek is verkocht (althans hij is besteld)
- Ik heb een hoofd vol ideeën waar ik heel blij van word maar die nog moeten worden uitgevoerd
- Ik heb weer zin in recykleren, heb stapels shirtjes met leuke prints en zie dus weer het e.e.a. ontstaan
- Ik ontvang lekker veel post, die ik nog op de foto moet zetten
- Ik verstuur ook fijne post, ik vind het leuk om met eenvoudige dingen iets speciaals te maken
- De paarse hyacinten op tafel geuren heerlijk (al denkt manlief daar anders over)
- Ik bezoek de kringloop zo af en toe op zoek naar schatten
- Ik ben heel blij met mijn lieve blogvriendinnen én mijn vriendinnetje Peet
- En ik hou van chocola, dat helpt namelijk
Sorry voor een warrige blogpost weer, volgende keer alleen maar weer positief.
Oh lieverd, zo herkenbaar al die twijfels en angsten om je kind!!
BeantwoordenVerwijderenJe doet wat je kan als moeder, meer kan je niet doen.
Je helpt hem zo veel je kan, knuffelt hem extra als hij dat nodig heeft (lekker bij je in bed nemen, als hij daar behoefte aan heeft!) en praat men leerkrachten en alle hulp die je kan krijgen voor je mannetje.
Heerlijk dat je meisje het zo goed doet. Ja, die moet je dan inderdaad extra complimenteren. Dat geschipper tussen je kind wat extra hulp nodig heeft en je schuldgevoel naar je kind die het "vanzelf" goed lijkt te doen...Zo herkenbaar.
Ik stuur je een dikke knuffel, wees niet te streng voor jezelf.
Liefs Nana
Nou ik vind je blogpost helemaal niet warrig hoor. Hij is heel duidelijk :-)
BeantwoordenVerwijderenWat naar dat Christian zich zo vervelend voelt. En voor jou als moeder is dat ook heel vervelend, ik begrijp dat en voel helemaal met je mee. Je wilt niets liever dan een kind dat lekker in zijn vel zit en waar het gewoon goed mee gaat. Zou het faalangst kunnen zijn? Ik heb er hier thuis ook eentje die een laag zelfbeeld heeft en zichzelf soms stom en dom vindt, tot mijn grote verdriet.
Zo herkenbaar, de twijfels bij het opvoeden. Wij hebben hetzelfde ook vorige week mee gemaakt met onze jongste (ook groep 6). Wel al gesproken met de juf, maar alleen omdat wij er als ouders bovenop zitten. Je doet toch alles voor ze! Het komt wel goed, echt waar. Fijn dat je omslagdoek besteld is, hij is dan ook supermooi. En last but not least watch your mailbox. Lieve groetjes Tinie
BeantwoordenVerwijderenOoohh, wat naar dat het leven niet alleen leuk kan zijn. (lukt me hier ook al niet). En wat moeilijk om je zoon zo te zien worstelen. In de schoolperikelen van mijn oudste (die dus al 2! jaar naar school gaat hebben wij wel ontdekt dat het heel erg uit maakt wie de juf is. Vorig jaar werd ons verteld dat hij niet kon blijven en dat er diagnostisch onderzoek e.d. nodig was. de juf van dit jaar vind dat hij het super doet en niks aan de hand!!!) Blijf vechten voor je zoon en al heb je zelf het idee dat de juf je een zeurmoeder vind gewoon op die deur blijven dreunen. Ze zijn maar 1x klein en dan moet je er voor ze zijn!!! En als ik het zo lees ben je een super moeder!!! (en dan nu duimen voor een juf of meester die je zoon na de zomervakantie wel goed begrijpt en helpt!) Een digitale knuffel om je op te vrolijken. x
BeantwoordenVerwijderenOh maar ik ben juist heel blij met deze juf hoor, ze doet heel veel voor hem en in de klas gaat het ook wel goed. Maar hij zal het toch zelf moeten laten zien tijdens toetsen.
VerwijderenO o o , wat jammer voor Christian.
BeantwoordenVerwijderenRapporten zeggen lang niet alles, kijk eens met hem op 'beroemde dyslectici',dat zijn mensen die zich als kind ook heel vaak dom voelden, volkomen onterecht ! Mischien helpt het hem als hij ziet dat "domme" kinderen later wel kanjers in hun vakgebied zijn geworden.
Liefs!
Hè wat sneu voor christian, en voor jou dal je je even zo machteloos lijkt te voelen. Idd blijf het vertellen en aangeven op school..
BeantwoordenVerwijderenWel goed dat je het even van je af schrijft en toch ook weer gelijk de positieve dingen laat zien. Zoooo herkenbaar,
Sterkte met alles! Lieve groeten!
Vreselijk, om je kind zo ongelukkig te zien (oh, wat is je verhaal akelig herkenbaar). Laura gaat super, dat is heel erg fijn, maar je wilt beide kinderen super zien gaan, fluitend door het leven. Natuurlijk weet je diep in je hart dat Christian er ook gaat komen, maar nu is dat moeilijk te zien. Heel veel sterkte met deze dalen (die je helaas nog wel vaker gaat bezoeken waarschijnlijk), geniet van de toppen die je gelukkig ook gaat bereiken.
BeantwoordenVerwijderenJij weet als geen ander tegen welke muur je soms oploopt en ik weet heus wel dat hij er zal komen maar voor nu is het gewoon waardeloos dat het niet lukt.
VerwijderenWat vervelend voor christiaan en voor jou! Knap van je dat je tussendoor en ondanks een slechte nachtrust toch de postieve dingen kunt zien. En ja...haken....dat is een goede therapie. Hopelijk heb je komende nacht een betere nacht nu je het één en ander van je afgeschreven hebt!
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Jacqueline
Veel moed gewenst in alles! Hopelijk kun je de positieve dingen blijven zien en er van genieten.
BeantwoordenVerwijderenGroetjes
Lieveke, ventileren kan eens goed doen! En ik vind dat jij jezelf ook wel eens een schouderklop mag geven, als ik dat zo lees...;je lijkt me echt een supermama...geduldig, oog voor complimenten...enz.
BeantwoordenVerwijderenJe kan ze sturen en stimuleren maar....uiteindelijk moeten ze het zelf neerzetten, Syl...het is niet anders...loslaten is echt moeilijk...en hij is nog jong, maar toch moet je ook wat vertrouwen hebben in de toekomst...kon je maar in een glazen bol kijken en zien hoe hij later een leuke man en papa gaat worden..;want uiteindelijk...komt dit ook goed, je zult wel zien.
Katrien x
dank je meis....ik moet eerlijk zeggen dat ik met Christian wel wat geduldiger zou moeten zijn.
Verwijderenfunny how it seems a so common situation with the 2nd sons/daughters…. I have the same condition in my home, too!
BeantwoordenVerwijderenbig hugs, xxxxx Ale
oh really? A big hug for you too hihi
VerwijderenHet gaat soms niet gemakkelijk in ons leven,
BeantwoordenVerwijderenkleine kinderen, kleine zorgen ...
ik herken me wel een beetje in jouw situatie ...
Mijn enige kind heeft ook leerproblemen en de zorgen en stress
dat het met zich meebrengt is soms lastig om te dragen,
want ik ben een eenouder gezin, dus je begrijpt me wel ...
maar ik weet zeker dat ze er ook gaan komen ...
Veel sterkte & moed, lieve groetjes Valerie ♥
och meis wat een vervelende situaties allemaal! Niet fijn je zoon zo te zien... En bah dat stomme geld gedoe ook! Ik hoop dat alles snel beter zal gaan. Dikke knuffel voor jou.
BeantwoordenVerwijderenSterkte meid.
BeantwoordenVerwijderenLieve groet, Sandra
Ik lees je blog nu pas voor het eerst, maar soms moet je gewoon even iets kwijt. En kinderen betekenen alles. Hopelijk gaat het snel weer beter, en tot die tijd maar lekker chocola eten en genieten van de kleine dingen die wel goed gaan!
BeantwoordenVerwijderenHe Sylvia, wat rot allemaal! Misschien bedoelt de juf dit rapport echt als een prikkel, maar aandacht voor het positieve stimuleert wel meer.
BeantwoordenVerwijderenO ja, ik wil graag je groene omslagdoek kopen! En ik ben binnenkort in Zaandam, misschien kan ik m ophalen of je ergens treffen...
oooooh echt ? Ow wat lief! Misschien wel leuk om iets af te spreken dan hè :-) in het bruisende Z'dam. Ik zal 'm voor je gereserveerd zetten. Nogmaals.... lief!
VerwijderenNee hoor, hij is gewoon tof! Het is half maart geloof ik. Ik mail je nog wel even.
VerwijderenJa het kan soms moeilijk zijn ,dus even lekker je hart luchten is goed ,maar je zal zien het komt echt goed en zo n rapport ik vind het ook niks hoor .liefs marloeskreatief
BeantwoordenVerwijderenOh lieve Sil wat een zorgen! Ik kan me goed voorstellen dat je niet aan je nachtrust toekomt als je je kind zo ziet....Wat rot dat hij zo laatdunkend over zichzelf praat en dat je daar als moeder niet echt invloed op kunt uitoefenen....
BeantwoordenVerwijderenFijn dat er ook heel veel genietmomenten zijn, klamp je daaraan vast. En met Christiaan gaat het echt goed komen hoor!! x
Hoi Syl. Ik vind je een hele positieve moeder! Hoe je met je kinderen bezig bent. Dat doet heel veel. Maar ik weet ook hoe het je bezig kan houden als het met een van de kinderen minder goedgaat. Jongens kunnen enorm veranderen ook op leergebied, als ze van de basisschool afgaan. Wat gaaf dat je zoveel genietmomenten kunt benutten! Zet 'm op! Liefs Talitha
BeantwoordenVerwijderenMéér of beter dan je aandacht, warmte en tijd schenken aan je kinderen, kan je niet doen als moeder, denk ik, en dàt doe jij overvloedig, als ik zo je blogposts lees. Ik denk dat jouw kinderen zullen opgroeien tot mooie mensen dankzij jouw goede zorgen, en is dat niet het belangrijkste? Meer dan punten scoren, uitblinken op studievlak? Het kunnen niet allemaal genieën zijn, de meerderheid van de volwassenen presteert "matig tot voldoende" in het professionele leven, toch? Maar iedereen die werd groot gebracht met normen & waarden, die empathie en mildheid kan vertonen, brengt het in mijn ogen "ver" in het leven. Geniet maar volop verder van je kleine fijne dingen èn van je kleintjes zelf, dat plezier kan je met geld niet kopen!
BeantwoordenVerwijderenNou, het blijft moeilijk om je kind alsmaar te stimuleren als je ziet dat hij er zo onder lijdt, dan heb je zelf nog veel meer hartpijn dan zijzelf en je kan het in hun plaats niet doen, enkel veel met ze bezig zijn en liefde geven, maar dat doe je zeker genoeg! Gelukkig zijn er ook nog positieve kanten en daar moet je je dan maar aan optrekken! Makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik, maar toch....
BeantwoordenVerwijderenOoit wordt het beter!
Grtjes, rita.
Je zoon boft wel met jou als begripvolle moeder, moeilijk om je kindje zo te zien. Ze moeten op die leeftijd nog onbevangen zijn en niet piekeren. Pascale X
BeantwoordenVerwijderenHet is jouw blog en als je iets dwars zit, dan moet je dat juist hier kwijt kunnen. Het is toch niet altijd mooi weer? Ik kan me heel goed voorstellen dat je hiermee zit. Het is toch niet niks? Ik hoop dat het op papier (naja, op de blog natuurlijk) zetten geholpen en laat je de lieve reacties lekker aanleunen, heb je verdiend! xx
BeantwoordenVerwijderenLieve Sil ,
BeantwoordenVerwijderenIk kan nu wel zeggen 'het komt allemaal wel goed' maar daar heb je ff niks aan ....ik geef je een MEGADIKKEKNUFFEL ...
Liefs
Marjo
Even een knuffel voor jou.
BeantwoordenVerwijderenxx Janina
Wat een mooie post voor je lieve mannetje, en voor je hele gezin... Helemaal niet warrig hoor en daar is een blog ook voor: je verhaal doen, of dat nu een mooi haakwerkje is of een zwaarder onderwerp. Het lijkt me zo frustrerend en vreselijk moeilijk om je kindje zo te zien worstelen met zichzelf. Het enige wat je kunt doen is er als gezin voor hem zijn, en zo te lezen zit dat wel goed! En gelukkig durft hij thuis wel zichzelf te zijn. Dat is misschien toch ook wel iets positiefs, al is dat nog zo moeilijk voor jullie...
BeantwoordenVerwijderenLieve Christian, zoals ik lees wat je mama over je schrijft ben een een superleuk joch dat altijd oog heeft voor iedereen om zich heen en heel zorgzaam is. Heel goed bent in begrijpend lezen (goed joh!) gym (daar was ik echt mega slecht in), aardrijkskunde en geschiedenis leuk vindt en rekenen moeilijk vindt. En wees maar niet bang dat je daar de enige in bent hoor... En als je 's avonds niet kunt slapen kruip je gewoon lekker even bij mama :)!!!
Lieve Sylvia, succes met je gezinnetje! X Natalie
Ooooooh wat lief zeg, slik
VerwijderenOh lieverd wat een zorgen, het is ook allemaal niet niks. Ja je snapt het soms niet hè, een stukje meer positiviteit helpt een kind toch zoveel meer. Oh ik weet eerlijk gezegd even helemaal niks te zeggen. Hoop echt dat er oplossingen komen en dat hij weer meer plezier in alles gaat krijgen. En ik kan alleen maar hopen voor jullie financiële situatie dat dit jaar een beter jaar gaat worden.
BeantwoordenVerwijderenEn verder kan ik je alleen heel veel dikke virtuele knuffels geven. Dikke knuff!
Ik snap je zorgen want je wilt hetbeste voor je kind. Toch even loskoppelen en bezien of deze school nu wel echt iets voor hem is.
BeantwoordenVerwijderenHij wordt er niet gelukkig al houdt hij op school naar het schijnt de schijn op. Thuis depressief zijn is een uiting van iets.
Jenaplan onderwijs wellicht iets voor hem?
Ik wens je sterkte en hoop dat het goed komt!
Xx
Kop op jij en je gezin redden het zeker!
BeantwoordenVerwijderenIk vond het juist een mooi bericht, juist om te zien dat het bij iedereen wel eens tegen zit en niet overal rozengeur en maneschijn is. Er komen betere tijden, hou vol! Groetjes Sylvia.
BeantwoordenVerwijderenWat ontzettend jammer dat ze de aandacht leggen bij de dingen die iets minder gaan. Maar ik snap best dat je daar wakker van ligt, je wil zo graag dat je kind gelukkig is en dat hij het fijn heeft op school. Maar kop op alles komt goed!!
BeantwoordenVerwijderenLiefs Berber
O maar je blog hoeft ook niet altijd positief te zijn! Het leven is niet altijd vrolijk en blij tenslotte.. Hier zitten we momenteel ook in een flinke dip rondom zoonlief.
BeantwoordenVerwijderenJij hebt net als ik een 'zorgenkind' en dat vraagt ontzettend veel van je. Daar mag je best over schrijven, wat zeg ik, daar moet je over schrijven. Het is verschrikkelijk om je kind zo te zien, ik weet er alles van. Je kind dat zo met zichzelf worstelt..
Heel veel sterkte en weet dat je niet de enige bent!
Lineke
Niks mis met eens je hart te luchten hoor lieve Syl. Gelukkig heb je al die positieve zaken om de zorgen wat draaglijker te maken. Als moeder wil je altijd graag dat je kind blij is en als dat dan niet zo is, dan doet dat dubbel en dik pijn. Ik hoop dat Christian ooit voor de spiegel zal staan en daar een hele fijne Christian ziet staan, want dat is hij! En een hele dikke knuffel van mij er nog extra bij! xxx
BeantwoordenVerwijderenLieve Syl,
BeantwoordenVerwijderenEen grote, dikke, warme knuffel want die verdien je als moeder!
Ik snap je helemaal (ons meisje is functioneel 1 orig). En als ik om de hoek zou wonen kwam ik jullie mannetje bijles geven, zodat er voor jullie samen meer ontspanningstijd zou overblijven.
Liefs
Ohhh lieve Syl ik weet precies wat er door je heen gaat...kreeg rillingen bij je verhaal en een flasback van mijn 'ventje'die met zijn 17de mij inmiddels boven het hoofd is gegroeid ...ook hij had in groep zes heeeel veel moeite,vluchtgedrag als er klassikaal een vraag gesteld werd,uitgelachen als hij een woord verkeerd zei of zijn zinsopbouw niet helemaal correct was alles vanwege zijn dyslexie waar ze maar niet aan wilde geloven,na 11 uur pikte hij niets meer op in de klas en was doodmoe,niet meer spelen na school,maar op de bank zitten in zichzelf gekeerd...het doet enorm zeer ik weet het...je maalt en piekert je suf als moeder zijnde en je krabbelt er wel weer uit hoor en gewoon lekker even je hart luchten als je dat weer wat meer 'adem'geeft,de zorgen om je kinderen blijf je houden,ik heb ze inmiddels al weer 4 jaar om dochterlief hoewel zoonlief na zijn lagere school periode heerlijk gaat en ik dacht dat ZIJ degene was waar ik me nooit zorgen over hoefde te maken.Hadden we maar een potje met een dekseltje waar we met tijd en wijlen onze zorgen in op konden bergen om er nooit meer uit te komen,maar helaas....Ik hoop dat jou lieve kleine mooie manneke weer gauw wat meer zelfvertrouwen krijgt en ziet waar hij wel goed in is en tot die tijd een hele dikke mega knuffel van mij want je met een top moedertje!Xx
BeantwoordenVerwijderenWat ik hier lees is dat jij een supermama bent en 2 superleuke kids hebt met ieder hun eigen mooie kanten die ze uniek maken.
BeantwoordenVerwijderenDe juf zou inderdaad wat meer de positieve kanten uit mogen lichten maar ik weet uit jarenlange ervaring dat rapporten te veel geschreven worden vanuit de toets cijfertjes en resultaten en daarna een beetje aangevuld worden met de andere dingetjes er om heen.
Een ding; het zijn maar cijfertjes en zo te lezen heeft Christiaan het wel naar zijn zin op school.
@ Laura; wat heb jij een prachtige cijfers en wat leuk een High Tea in de planning. En dat uit de kleren groeien? Dat zal je mams voor lief moeten nemen, hoort er nu eenmaal bij als je een heuse jongedame aan het worden bent. Wellicht kunnen jullie samen leuke recycle ideetjes bedenken.
@ Christian; Wat een mooi toetsresultaat bij begrijpend lezen, dat is zo'n belangrijk onderdeel op school, komt terug in elk vak en straks ook op de middelbare school. Fijn dat dat zo super gaat.
Dan ben je ook nog eens goed in wereldoriëntatie en gymen., pfff dat zijn 2 dingen waar ik helemaal niet goed in bed. Aardrijkskunde ging nog wel een beetje maar geschiedenis vond ik niets al helemaal niet op de middelbare school. Ik had zo'n "stoffige saaie" docent dat we bijna bij zijn lessen in slaap vielen ;-)
Expressie ben je goed in zegt de juf. Leuk hoor daar kun je je echt in uit leven.
Wat ik zo lees in dit berichtje van je mams is dat je gewoon een superleuke knul bent die nog niet helemaal lekker in zijn vel zit. Wat zou je voor dat laatste stukje nodig hebben? En roep nu niet allemaal voldoendes en mooie cijfers en dat je overal goed in wilt zijn want dat zijn maar test momenten en niet wat er de hele dag voor zorgt dat je lekker in je vel zit.
Vraag maar eens aan mama of je op de spiegel mag schrijven wat je allemaal al zo goed kunt, kun je er elke ochtend naar kijken als je je haar goed doet.
Van mij krijgen jullie allemaal een grote knuffel. Enne.... lekker bij elkaar in bed kruipen zorgt ervoor dat je je veilig en geborgen voelt en soms is dat gewoon even nodig. xxx
He, wat naar dat je zoon zo'n negatief zelfbeeld heeft, daar kun je je als moeder echt zorgen over maken. Het zou fijn zijn als de school ook uitgebreid stil zou staan bij de positieve punten! Wel lastig als hij op school minder onzekerheid laat zien dan thuis. Dat maakt het lastig voor de leerkracht er op in te springen. Des te belangrijker wordt het dan om te luisteren naar jou als ouder, want jij ziet immers een hele andere kant van je zoon in de thuissituatie. Sterkte met alles, ik hoop met je mee dat hij in de toekomst toch steviger in zijn schoenen komt te staan!
BeantwoordenVerwijderengroet, Elske
HayHay!
BeantwoordenVerwijderenWat goed dat je deze ervaringen met ons deelt.
Kan me heel goed voorstellen dat deze zo overheersend zijn.
Het lijkt me zo erg om je kind zo te zien worstelen en hem zo verdrietig te zien. Ik vind het zo jammer dat die Cito toetsen zo overheersend zijn in het onderwijs tegenwoordig. Het is een momentopname en vaak heel anders dan de methodetoetsen.
Hopelijk kunnen jullie hem door deze tijd helpen en doet hij fijne ervaringen op voor een beter zelfbeeld. Good luck en hopelijk is hij snel weer goed gemutst! Ik wens jou ook veel sterkte en good luck, hopelijk komt er snel meer zonneschijn. Fijn om te lezen dat je ook veel geniet van de mooie dingen. Handwerk is oa een goed medicijn :-)
Liefs Danielle
ahappymess.blogspot.nl
Een dikke knuffel! X
BeantwoordenVerwijderenIk geloof dat jouw hoofd gevuld zit met dezelfde zorgen (financiële toestanden en alle bergen die ik op me af zie komen) en dipjes die ikzelf ook beleef en die ik ook probeer te relatieveren met de mooie dingen en twinkels op de dag die ik gelukkig ook zie.
BeantwoordenVerwijderenMaar zorgen om je kind, die zich zo verdrietig voelt omdat het niet lekker gaat of lukt, dat voelt je altijd flink bij jezelf binnenkomen... en dat machteloze gevoel... pfff... inderdaad daar kan je even niet van slapen ja...
Van je afschrijven is wel lekker op dit blog en als ik lees wat de andere dames schrijven dan zijn we het er allemaal over eens, dat je het super doet en dat Christian ook een superzoon is, die stinkend zijn best doen en af en toe ook een dipje heeft, maar toch door gaat omdat jij hem steunt, helpt en motiveert de pluspunten van hemzelf te zien en er in te geloven.
Liefs, dikke knuf en xxx-jes Collie