woensdag 13 mei 2015

Wat zeg je ?

Als piepkleine baby werden de oren van Christian getest en nog meer getest en de aardige mevrouw die ik toen hier thuis had schrok enorm. Ze meette hélemaal niets.Tja, dan kom je dus in de molen met zo een klein mannetje. Bij het audiologisch centrum in Alkmaar werd geconstateerd dat Christian geen gehoorgangen heeft en dat het geluid dus van buitenaf niet zijn oor ingaat. Een gehoorapparaat ín het oor had dus geen zin en dus kreeg hij een Baha op een zachte elastieken band om zijn hoofd.

Ik heb héél veel met hem gepraat, bij alles wat ik deed vertelde ik ook wat ik deed. Ik ben er van overtuigd dat dat hem geholpen heeft te komen waar hij nu is. Een kind zónder enige spraaktaal ontwikkelingsachterstand. Dat is bijzonder, ook volgens de ambulante begeleider van de dovenschool. Hij is het enige kind dat zij begeleidt, zonder spraakproblemen.

Christian werd ouder en we merkten aan hem dat die band hem steeds meer ging irriteren. Op school droeg hij het trouw maar buiten of bij visites... deed hij hem af. Toch wat schaamte want ow wat viel dat ding op. Maar bovenal, zo een band om je hoofd zit ook gewoon niet lekker.
En dus hebben wij hem zelf aan laten geven wanneer hij voor een baha-implantaat (schroef) wilde gaan. Een paar maanden geleden vond hij de tijd rijp. En dat was een mooi moment. Want wij dachten dat er vast een enorme wachtlijst voor zou zijn en dan zou hij als een nog knapper mannetje naar de middelbare school gaan (hij zit nu in groep 7).
De KNO-arts in Hoorn werd bezocht en die gaf direct groen licht. Christian kwam op de wachtlijst.
Half maart werd ik gebeld dat er iemand had afgezegd, of Christian het zag zitten op 23 maart geopereerd te worden. Dat ging ineens wel razendsnel.

Het viel niet mee... vond ik dan. Het wachten in het ziekenhuis duurde lang en hij heeft toch wel een behoorlijke nabloeding gehad. Begin van de avond mocht hij weer naar huis.
De ochtend erna werd ik gebeld door anesthesie met de mededeling dat 'ik niet hoefde te schrikken' maar dat hartslag van Christian tijdens de operatie zó laag werd dat er medicatie moest worden toegediend én dat de kinderarts het verstandig vond zijn hart te checken. Pfffff lekker zo een bericht.
Afijn, we zijn dus nog een aantal keren terug geweest naar het ziekenhuis, voor een kastje om de hartslag te meten én hij moest voor een echo. Gelukkig zag het er allemaal gezond uit.
En ze houden het er dus op dat Christian een reactie heeft gehad op de narcose, het gebeurt wel vaker maar bij kinderen willen ze dan toch het zekere voor het onzekere nemen. Wij vonden het nogal apart dat we zomaar naar huis zijn gestuurd zonder de arts te spreken die geopereerd had. Achteraf bleek dat de anesthesiste in opleiding het voorval niet gemeld had tijdens de operatie. Wij hebben haar nog gesproken en zij heeft daar een fout in gemaakt. Overigens was het niet zo dat er toeters en bellen afgingen want dan had de kno-arts het natuurlijk wel meegekregen. Fouten worden gemaakt maar het was wel mijn kind hè, was even geen leuke tijd zegmaar.

Maar nu, nu is Christian súperblij en heel trots want gisteren mocht eindelijk zijn nieuwe BAHA op de schroef worden geklikt. Het erop klikken moet nog even wennen want je moet toch wel wat kracht zetten om 'm goed vast te klikken maar nu lijkt hij dat door te hebben. En dan wennen aan de geluiden die je eerst niet hoorde en nu opeens wel! Een krakende plastic tas (wat een irritant geluid mam) of een tjilpende koolmees. Ow en ik mag niet zo hard meer praten van 'm. Oeps, ook voor mam even wennen. Over een week of 6 moet hij terug komen en dan mag hij aangeven of de instellingen zo goed zijn of dat er nog iets moet worden bijgesteld. Hij lijkt nu ook wel iets beter te horen dan met de oude baha maar dat moeten latere testen nog uitwijzen.

Mag ik even? Ik ben echt heel heel heel trots op mijn bikkel. Het viel allemaal niet mee de reis hier naartoe en er zijn ook best wat tranen gevallen maar nu zie ik weer een grote smile op dat gezicht!
En ja hij moet naar de kapper maar ook dat mocht natuurlijk niet voordat alles goed geheeld was.






39 opmerkingen:

  1. Wat een kanjer!!! Wat zal dat fijn zijn voor die knappe jongen van jou! Je mag met recht trots zijn Syl!

    Dikke knuffel! Liefs, Vera

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Groot gelijk dat je trots bent, wat een bikkel, hij komt er wel!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Wat kunnen kinderen toch ongelooflijk sterk zijn! Stoer en fijn dat hij nu zoveel lijkt te horen! Maar wat mama's doorgaan is ook niet mis he..... alle zorgen, de machteloosheid en vaak toch maar aan een zijlijntje kunnen staan. Je groot houden en hem steunen en dan op de momenten dat je alleen bent, laat er dan ook plaats zijn voor jezelf en jouw emoties. Heel knap dat jij het hier gedeeld hebt! Ben trots op je knul en op jezelf!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. lief van je, het is waar hoor, het heeft heel veel met me gedaan. Het gaat steeds een beetje beter met hem en daar word ik dan weer happy van.

      Verwijderen
  4. Wat ontzettend fijn voor hem zeg :-). Ik kan me voorstellen dat je trots op hem bent!!

    Lieve groetjes,
    Emily
    (casacreaemilia.blogspot.nl)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. thanks! Ik heb jouw blog ook even opgezocht. Ik raakte in de war van je naam want ik dacht dat ik volgde maar dat is een andere Emilia (uh denk ik)

      Verwijderen
  5. Wat een dapper mannetje en wat een stoere mama ben jij. Een emotioneel verhaal, maar wel eentje met een goed einde. Veel succes met het wennen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Wat een verhaal! Heel fijn dat die techniek er is en het zo goed werkt voor jullie. Gefeliciteerd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat een fantastisch bericht! Jullie allemaal gefeliciteerd met deze mooie uitvinding

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Mooi geschreven en je mag inderdaad supertrots op hem zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Wat ben jij toch een kanjerpunt van een moeder! Ik ben een rijk mens dat ik jou heb leren kennen en je zoon.....wat een topper zeg!!!
    X Es

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Je mag zeker een trotse mama zijn hoor....wat fijn zeg!!...kijk hem staan zo trots..!...liefs Ria...x!

    BeantwoordenVerwijderen
  11. Wow wat is de techniek van tegenwoordig toch fantastisch!! Ik kan me helemaal voorstellen hoe trots en blij je bent, en hij ook natuurlijk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  12. Wow wat is de techniek van tegenwoordig toch fantastisch!! Ik kan me helemaal voorstellen hoe trots en blij je bent, en hij ook natuurlijk!!

    BeantwoordenVerwijderen
  13. goh wat kan je veel meemaken met je kind he?! Trots mag je op hem zijn, zeker maar ook op je zelf als liefdevolle, toegewijde moeder! Mooi...

    BeantwoordenVerwijderen
  14. Wat een verhaal, gefeliciteerd voor hem en voor jou!!

    BeantwoordenVerwijderen
  15. Oh wow lieverd dat is toch allemaal niet niks. Ik kan me je berichtje nog herinneren via facebook vlak na de operatie en nu zijn we alweer heel wat weken verder. Wow you rock guys, jij dat je hebt gezorgd door jouw opvoeding dat hij geen spraakproblemen heeft, hij dat hij het toch allemaal maar 'even' doet...kan me voorstellen Christian dat je hier mee toch blijer bent en dat het misschien ook wel even heel flink wennen is wat je nu opeens allemaal veel duidelijker hoort.
    Ik ben nu 's nachts wakker omdat ik wakker werd van mijn snurkende man hihihi. Heel veel succes Christian, Syl en natuurlijk ook voor de rest van jullie familietje. Dikke knuffels!

    BeantwoordenVerwijderen
  16. Hier bij mijn buurjongen is hetzelfde verhaal, hij is ondertussen al 32 jaar oud, maar draagt ook al heel lang zo'n apparaat op schroef en begon ook ooit met een draagband. Ook zij hebben altijd met hem gepraat en beweerden dat hij ondanks de handicap toch iets hoorde of opving en ook hij had blijkbaar weinig of geen achterstand. Ondertussen heeft hij gestudeerd in iets met computertechnologie en werkt hij. Zo zie je maar. Het zal wel een hele aanpassing vragen, zowel voor jullie als voor hem. Goed dat dit allemaal bestaat om mensen te helpen. Heel veel succes voor jullie!
    Grtjes, rita.

    BeantwoordenVerwijderen
  17. a big big hug to you both!!!!!!
    xxxxx Ale

    BeantwoordenVerwijderen
  18. Geweldig dat hij dat zo snel kreeg :-)

    BeantwoordenVerwijderen
  19. Wouw,wat een pittige tijd! Maar wat fijn dat dit soort dingen mogelijk zijn!! Ik hoop dat alles snel went!!

    BeantwoordenVerwijderen
  20. Wat een kanjer, maar jij net zo goed hoor! Ik kan goed begrijpen dat het een moeilijke tijd was, maar het ergste is voorbij!

    BeantwoordenVerwijderen
  21. Knap hoor. Hiezie je het ook. Meisje hier op school heft geen gehoorzenuw dus dit werkt allemaal niet. Maar ze is net 5 en doet gebaretaal. We proberen het mee te leren. Kids hier kennen de sign language van het alfabeth, dus we signen onze namen op school(als zij er is). Kent Christian dat ook?
    Groet, Wilma

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Christian kan inderdaad ook een beetje gebarentaal maar hij heeft het niet nodig.

      Verwijderen
  22. Wow meis, wat een superkanjer is Christian toch en jij/jullie ook!! Het is wel je kind waar heel veel meegebeurt, vreselijk spannend allemaal. Maar heerlijk dat nu alles goed gaat en denk er aan mam,niet meer zo schreeuwen ;-)))

    BeantwoordenVerwijderen
  23. Wat weten kinderen zich toch altijd goed aan te passen. Mijn dochter heeft hele slechte ogen (+ 9.5) waar we pas achterkwamen toen ze 4 jaar was. ik kan me voorstellen dat jullie veel zorgen gehad hebben met jullie zoon. Wat fijn en goed te lezen dat dankzij jullie inzet hij school goed heeft doorlopen! Het zal nu vast wel even wennen zijn voor hem en jullie maar ik hoop dat het straks allemaal goed gaat. Pascale X

    BeantwoordenVerwijderen
  24. Lieve Sil,
    Dat moet een heftige periode zijn geweest....
    Ik kan alleen maar zeggen dat ik precies begrijp wat je bedoeld..... En je stukje heeft me geraakt!
    Hele dikke knuffel voor jullie allemaal!!
    Liefs!!

    BeantwoordenVerwijderen
  25. Wat een stoer mannetje! Fijn dat deze heftige ingreep nu al zo'n goed resultaat oplevert :-) Super gedaan Christian en jij natuurlijk ook! Liefs Marieke

    BeantwoordenVerwijderen
  26. Geweldig wat ze tegenwoordig in de medische wereld weten te bereiken. Christian is een kei dat hij deze stap heeft aangedurft en daarmee kennelijk de goede keuze heeft gemaakt. Christian, ik hoop dat dit kleine apparaatje je leven makkelijker maakt en vooral dat je er heel gelukkig mee mag zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  27. jeetje heftig hoor voor jullie allemaal! Een flinke mijlpaal nu dus bereikt. mooi hoor!

    BeantwoordenVerwijderen
  28. Ik ben ook zo trots op jou mooie lieve stoere kanjer!(en natuurlijk op zijn ouders en zus...want daar is het ook allemaal spannend voor natuurlijk)Ik hoop dat Christian er veel plezier en verbetering van mag hebben,maar dat komt vast wel goed als ik dat hier zo lees!

    XoXo

    BeantwoordenVerwijderen
  29. Mooie blogje! ik kwam hier tegen via andere blosters, zo gaat dat, en volg blogjes die dezelfde hobby/s als ik hebben, Bedankt voor het delen, en tot blogs..liefs

    BeantwoordenVerwijderen
  30. Natuurlijk mag je! Ik heb er tranen van in mijn ogen... en ben mee trots met jou, op Christian én op jou. Jullie doen het super samen!! x

    BeantwoordenVerwijderen
  31. Wat laat maar toch: petje af voor jou moedig mannetje!

    BeantwoordenVerwijderen
  32. Ik wist zelfs niet eens dat dit allemaal kon.Goed voor je zoon dat hij de keuze zelf heeft mogen maken,dat hij nu beter hoort en moeilijk voor je als mama om dit allemaal te ondergaan.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik vind het heel gezellig als je een reactie achterlaat.

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...