Dank jullie wel lieverds voor jullie reacties op mijn blogbericht van gisteren. Fijn om te lezen dat jullie allemaal stil staan bij de dodenherdenking. Ik was onder de indruk van de toespraak van oud-generaal Van Uhm.
Eigenlijk hebben we allemaal wel een verhaal. Gisteren las je het verhaal van René z'n opa (we weten eigenlijk verder niets van hem), ook in mijn familie werd er alles aan gedaan Joodse mensen te helpen. Mijn oma woonde in Rheden en had daar onderduikers in huis. Veel heeft mijn oma er niet over verteld, het was iets vanzelfsprekends in haar ogen. Ik weet wel dat de mensen die bij haar onderdoken hebben gezeten de oorlog hebben overleefd. Nu ben ik op een leeftijd dat ik er graag meer van zou willen weten, maar ik kan het haar niet meer vragen. Ik heb geen familie meer van vaders kant, het is niet anders.
Ik zag gisteren een indrukwekkende film op tv, The Boy in the Striped Pyjamas (gebaseerd op een boek). Hoewel het me in eerste instantie een beetje irriteerde dat er alleen maar Engels werd gesproken (ook door Duitsers) bleef het me toch boeien. Je kunt hier lezen waar het precies over gaat. In het kort: het vertelt het verhaal van het zoontje van een Nazi officier (Bruno) die vriendschap sluit met een Joods jongetje (Shmuel) die aan de andere kant van het hek woont, op de "boerderij" zoals het jongetje is verteld in een promotiefilm.
Op een gegeven moment besluiten de ouders van Bruno dat de kinderen tijdelijk worden ondergebracht bij een tante, maar één dag voor vertrek hoort Bruno van Shmuel dat zijn vader in het kamp wordt vermist. Bruno graaft de volgende ochtend een gat om onder het prikkeldraad aan de verboden zijde te komen en gaat in kampuniform (pyjama dus) zijn vriend helpen zoeken naar zijn vader. Als ze in de barak zijn breekt er paniek uit en iedereen moet in rijen gaan staan.
Moeder Elsa en vader Ralf gaan koortsachtig op zoek naar Bruno. In het kamp worden alle Joden uit Shmuel's barak naar de doucheruimte geleid. Bij het prikkeldraad wordt Bruno's kleding gevonden en dan realiseren ze zich dat hun Bruno met een groep Joden is vergast in het kamp dat door zijn eigen vader geleid wordt.
Heel indrukwekkend.
Vandaag... hangt de vlag vol in stok, vandaag vieren we onze vrijheid. Een vrijheid die niet overal vanzelfsprekend is, iets wat we moeten koesteren.
Afijn... ander onderwerp, iets luchtigers.... hoewel dit ook wel weer een dingetje was.
Het recykleer project. Ik maakte van een stapel shirtjes een jurk....
Eigenlijk hebben we allemaal wel een verhaal. Gisteren las je het verhaal van René z'n opa (we weten eigenlijk verder niets van hem), ook in mijn familie werd er alles aan gedaan Joodse mensen te helpen. Mijn oma woonde in Rheden en had daar onderduikers in huis. Veel heeft mijn oma er niet over verteld, het was iets vanzelfsprekends in haar ogen. Ik weet wel dat de mensen die bij haar onderdoken hebben gezeten de oorlog hebben overleefd. Nu ben ik op een leeftijd dat ik er graag meer van zou willen weten, maar ik kan het haar niet meer vragen. Ik heb geen familie meer van vaders kant, het is niet anders.
Ik zag gisteren een indrukwekkende film op tv, The Boy in the Striped Pyjamas (gebaseerd op een boek). Hoewel het me in eerste instantie een beetje irriteerde dat er alleen maar Engels werd gesproken (ook door Duitsers) bleef het me toch boeien. Je kunt hier lezen waar het precies over gaat. In het kort: het vertelt het verhaal van het zoontje van een Nazi officier (Bruno) die vriendschap sluit met een Joods jongetje (Shmuel) die aan de andere kant van het hek woont, op de "boerderij" zoals het jongetje is verteld in een promotiefilm.
Op een gegeven moment besluiten de ouders van Bruno dat de kinderen tijdelijk worden ondergebracht bij een tante, maar één dag voor vertrek hoort Bruno van Shmuel dat zijn vader in het kamp wordt vermist. Bruno graaft de volgende ochtend een gat om onder het prikkeldraad aan de verboden zijde te komen en gaat in kampuniform (pyjama dus) zijn vriend helpen zoeken naar zijn vader. Als ze in de barak zijn breekt er paniek uit en iedereen moet in rijen gaan staan.
Moeder Elsa en vader Ralf gaan koortsachtig op zoek naar Bruno. In het kamp worden alle Joden uit Shmuel's barak naar de doucheruimte geleid. Bij het prikkeldraad wordt Bruno's kleding gevonden en dan realiseren ze zich dat hun Bruno met een groep Joden is vergast in het kamp dat door zijn eigen vader geleid wordt.
Heel indrukwekkend.
Vandaag... hangt de vlag vol in stok, vandaag vieren we onze vrijheid. Een vrijheid die niet overal vanzelfsprekend is, iets wat we moeten koesteren.
Afijn... ander onderwerp, iets luchtigers.... hoewel dit ook wel weer een dingetje was.
Het recykleer project. Ik maakte van een stapel shirtjes een jurk....
en dacht.... hahahahahahahaha wat een draak !
Ik zei niets en liet 'm aan Laura zien, die waarschijnlijk hetzelfde dacht en toen zei... mam, ik vind het niet zo leuk maar ik doe 'm dan wel als nachtpon aan.
Hahahahahahaha gemeen van mij.....het is geen nachtpon geworden maar :
een (gevoerde) tas !
En van het bovenste deel van het jurkje kan ik ook nog een (iets kleiner) tasje maken.
Toch weer blij :-)
Fijne zonnige dag vandaag !
*** Syl ***
Wat leuk gemaakt ;-))
BeantwoordenVerwijderenPrachtige en ontroerende film, al een paar x gezien! Je project is mooi geworden, ideaal zo'n tas :):) X
BeantwoordenVerwijderenhihi.............die laura
BeantwoordenVerwijderenje hebt er toch echt wat van weten te maken
fijne dag vandaag
liefs jenneke
de tasjes zijn geweldig! jurkje vond ik ook iets minder. ;) heb je het boek al gelezen van the Boy in the striped pyjama? is nog mooier dan de film, echt. nog een boekentip: De boekendief van Marcus Zusak. Speelt zich ook in de tweede wereldoorlog af, mooi...... fijne zondag!
BeantwoordenVerwijderenhet boek heb ik niet gelezen nee, meestal is een boek inderdaad mooier dan een film die eruit rolt. Ik zal eens kijken of ik dat andere boek ook ergens kan vinden. Thanks!
VerwijderenJe tas is echt cute!!
BeantwoordenVerwijderenVooral met dat roze poppetje ertussen.
Fijne zonnige dag!
dat was een heeeeeeeeel klein inimini t-shirtje mt 56 van de kringloop hihi!
VerwijderenIs een heel interessante film! Al meerdere malen gezien, maar blijft indrukwekkend.
BeantwoordenVerwijderenMooi recykleerproject, tassen zijn prima gelukt!
Liefs!
Leuk! Ook als pyjama hoor (-:
BeantwoordenVerwijderenecht nie!
VerwijderenJurk wordt tasje .... en wat voor een tas meis! Juist gaaf je begint het ene en het wordt het andere :-)
BeantwoordenVerwijderenKijk, dat noem ik nou creativiteit ten top!
BeantwoordenVerwijderenNa een boeiend begin van je blog, ik moest doorgaan met lezen en eerlijk moet zeggen dat ik niet altijd hele lappen tekst aandachtig lees *bloos* heb ik dit keer dat wel gedaan. Lijkt me een boeiende indringende film.....
BeantwoordenVerwijderenen het luchtigere deel van je blog.. GEWELDIG.. wat lief dat je dochter zomaar aanbood het als pon te gaan dragen en jij daarop nog liever een tas voor haar ervan gemaakt hebt! Mooie mama-dochter verhouding! Kan me stiekem wel voorstellen dat ze NOG blijer is met die tas dan met een ponnetje ;)
zo wat een proza geworden..... :)
Wat is de tas leuk geworden zeg! X Pascale
BeantwoordenVerwijderenLeuk, dat is dus een dubbel recykleer-project! :-) De tas is super geworden!
BeantwoordenVerwijderenIk vond het verhaal van de generaal ook indrukwekkend!
Haha, zo is je recykleerwerkje toch nog goed uitgepakt.
BeantwoordenVerwijderenEn ik heb dat boek gelezen van de jongen in de gestreepte pyjama. Was wel een beetje bizar, ja.
heel bizar verhaal, Christian heeft de film ook mogen kijken van me. Hij zei : nou mam, het is maar goed dat elkaars handen vasthouden want volgens mij gaan ze allebei dood en dat is heel verdrietig. Ssssssslik.
VerwijderenHaha, Laura!!!!
BeantwoordenVerwijderenkind van d'r moeder.... zeg nou zelf is toch een draak van een jurk, eigenlijk geen jurk, zelfs geen pon. En dan nog zo lief zeggen dat ze het heeeeeeeeeeeel lief van me vindt, agossie... 't kan ook te erg hahaha. Volgende recykleer project is voor mezelf, nog zoompje en dan is het klaar. Ben benieuwd of dat beter uitpakt hihi.
VerwijderenJa die film ,ik had dat eerst ook met dat Engels,maar wel een heftige film zeg .....en leuk die tas ,creatieve oplossing
BeantwoordenVerwijderenKijk hoe inventief is dat je begint een jurk en eindigt met een tas en een leuke ook nog!! Dank voor de filmtip!!
BeantwoordenVerwijderengaaf die tas zeg! wilde dat ik dat kon...
BeantwoordenVerwijderenDe tas is mooi. En die film, aangrijpend!
BeantwoordenVerwijderenXx de Juffrouw
Wat mooi je verhaal van gisteren! Wel jammer dat veel verhalen inderdaad verloren gaan. Mijn oma was nog kind in de oorlog en heeft daar toen ik jong was altijd veel over verteld. Toch zijn die verhalen weer een beetje vervaagd, dus eigenlijk is het tijd om weer snel herinneringen met haar op te halen!
BeantwoordenVerwijderenLeuk zo de tas!
Een tas is natuurlijk ook altijd handig. Hij is in elk geval lekker fleurig. En de film is idd erg indrukwekkend. Ik kan je aanraden het boek eens te lezen. Dat is nog veel indrukwekkender.
BeantwoordenVerwijderenGeniet nog even van deze zonnige zondagavond.
Liefs, Melanie
De film klinkt inderdaad erg indrukwekkend, maar goed dat ik hem niet heb gezien :) daar blijf ik dan zo lang mee in mijn hoofd!!
BeantwoordenVerwijderenIk vond de jurk eigenlijk best schattig, mijn dochter had hem zo aangedaan volgens mij, haha. Maar de tas is ook erg leuk!
maar mijn dochter is bijna 13... dat is a/h puberen enzo, ik kan met haar gaan shoppen maar kopen doen we toch niks.... ze vindt alles stom namelijk. Erg handig als je niet meer in je broeken past (lees: de broeken die ik met bloed zweet en tranen gemaakt heb)
Verwijdereno dat einde van die film is zo'n heftig moment!!! Prachtige film idd. Ik zag een tijdje geleden ook een verfilming van Anne Frank. En het was een Amerikaanse film. En dus ook echt zo'n amerikaanse film.... Anne Frank moet idd gewoon Nederlands praten, maar ook sommige dingen werden zo Amerikaans "mooi" gemaakt. Ik zat me er ook aan te irriteren idd.
BeantwoordenVerwijderenoh als jurkje erg schattig, maar als tas ook.
BeantwoordenVerwijderenZeker een prachtige film. Hier stond gisteren "Her name was Sarah" op, poeh ook kippevelmomenten hoor!
BeantwoordenVerwijderenCoole tas :)
Groetjes,
Rosalie
ow ja.... Haar naam was Sarah.... heb je ook het boek gelezen? Een van de mooiste boeken die ik ooit gelezen heb.
VerwijderenEn toch vind ik die jurk iets hebben :-) Iets van een tas :-) Mooi opgelost hoor! Die film kende ik nog niet, even opzoeken hier.
BeantwoordenVerwijderenwhaaaaaaaa je bent grappig, tis echt een vreselijke jurk, maar je ziet pas resultaat als het af is hè. Ik heb gisteren nog iets gemaakt, wel beter denk ik.
VerwijderenSuper geslaagde tas!
BeantwoordenVerwijderenLeuk...eind goed al goed!;-)
BeantwoordenVerwijderenWat mogen we dankbaar zijn dat wij deze dag in vrijheid kunnen leven, het is goed om daar af en toe bij stil te staan... vooral ook met het geweld in Syrië momenteel. Je zou toch denken dat de wereld inmiddels zou weten dat oorlog niet de oplossing is... zucht...
BeantwoordenVerwijderenMaar ik heb vandaag de vrijheid gevierd, met blote voeten in het gras en de zon op en in mijn hoofd :)
En je tas is super geworden! Veel beter dan het jurkje ;)
grtjs janita
Gelukkig toch niet helemaal voor niets. Leuke tas geworden!
BeantwoordenVerwijderenDe film is idd zo indrukwekkend en verdrietig.. Net al haar naam was Sara waar ik het boek van heb gelezen. Onvoorstelbaar hè?! Over de tas: heel erg leuk geworden!
BeantwoordenVerwijderenNa het herdenken hoort het vieren van de vrijheid er zeker bij!
BeantwoordenVerwijderenLeuke tas heb je gemaakt. Ik moet toch eens mijn eigen voorraad lapjes bekijken en vriendjes worden met mijn naaimachine...
lieve groet,
Betsy
Wolatelier DiAn
Whahhaha ik kan me voorstellen dat Laura zich eens achter de oren krabte, voor zo'n jonge hippe dame is dit het net niet. Iets teveel lapjes hihihi. Maar je hebt er al een geweldige oplossing voor gevonden!
BeantwoordenVerwijderenEnnuh die film heb ik ook eens gezien, heel indrukwekkend. Knuff!
Ik vond het jurkje wel leuk! Maar de tasjes zijn ook tof geworden.
BeantwoordenVerwijderen