Een Vaderdag zonder Vader.
Een van de laatste foto's die ik van mijn vader heb, gemaakt op 27 juli 2002. Hij was hier al heel erg ziek en wilde graag nog naar de manege, waar het paard van mijn zusje stond. Hij kwam hier graag.
We hebben 'm hier letterlijk in het zonnetje gezet, na deze dag ging het snel achteruit, het is vreselijk om je sterke vader zo te zien en toch waren die laatste weken heel bijzonder. We hebben goed afscheid kunnen nemen en daar ben ik heel dankbaar voor. Begin september 2002 hebben we 'm los moeten laten.
Mijn vader zei tegen mij :
Verdriet mag je hebben, maar overdrijf het niet.
Jouw leven gaat door, maak er wat moois van.
Vandaag proost ik op hém en op alle overleden vaders.
Bedenk dat herinneringen geboren worden uit de kleine dagelijkse dingen die je met je vader meemaakt. Juist de dingen die toen niet bijzonder leken, blijken nu het meest waardevol.
Ik wens jullie een fijne zonnige dag vandaag.
xxx Syl
Mooie emotierijke post , ik proost mee. Liefs!
BeantwoordenVerwijderenHeel mooi meisje...de laatste foto's zijn ook erg bijzonder...je kan je zo weer in het moment verplaatsen...de laatste foto van mijn mama is die van 1 januari 2011...anderhalve maand later was het voorbij. En ze straalde op die foto en ze zei "ik ben er toch nog altijd bij"...mijn vader snikte hard en ik sloeg op zijn schouder en zei "komaan vent, nu nog niet"...ik ga dit nooit vergeten. Fijne zondag maatje.
BeantwoordenVerwijderenx
Als de dag van gisteren weet ik het nog, de hele film, ieder moment. Soms werkt het verlammend en slaat er een soort van paniek toe. Het overlijden van mijn vader heeft wel een plekje gekregen maar mijn mams, die zomaar van de ene op andere dag weg was zonder afscheid, daar heb ik het nog wel heel moeilijk mee. Het effect is hetzelfde, ze zijn er niet meer. We doen het met de herinneringen aan die lieverds !
VerwijderenDank je wel meis voor je lieve woorden en ik wens jou ook een fijne zondag.
Bedankt voor de mooie berichtjes die jullie ook bij mij achter lieten. Ik denk dat we met dezelfde littekens zullen blijven rondlopen. Het doet wel deugd dat we deze gevoelens met mekaar kunnen delen.Mooie woorden en zoals je vader zei"probeer er iets moois van te maken"
VerwijderenHeel veel sterkte aan iedereen die iemand dierbaar heeft moeten afstaan.
lieve groetjes!!
hey,
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte want het gemis blijft in je leven.
Ik snap perfect hoe jij je voelt.
Mijn papa was ziek van mijn 6 jaar, ik heb hem beetje per beetje zien aftakelen...
Dit jaar is hij overleden na een hele lange helse strijd.
Ik ben nu 20 jaar dus das 14 jaar gevochten dat hij heeft... heel veel respect voor !
Maar het zien aftakelen van iemand die je graag ziet is zwaar, dat zou niet mogen.
Een lieve virtuele knuffel voor jouw !
En ik weet zeker dat hij van waar hij nu ook is ook aan jouw denken zal !
Lieve groetjes
Zeker als je nog zo jong bent al jij zal je je vader ontzettend missen. Een gevecht van 14 jaar is niet niks, respect. Sterkte meis!
VerwijderenMooi! Fijn dat je je vader op deze manier kunt herinneren.
BeantwoordenVerwijderenHier rolt ook een traan... Mijn vader is er nog, zal hem dadelijk even bellen en vertellen dat ik woensdag ná de tandarts graag samen met hem naar de kringloop ga, wie weet dat we ook nog even over mijn favoriet kerkhof lopen. We shall see. Ik ben er al lang niet meer geweest en hij loopt net zo graag over kerkhoven ;)...maar dan anders.
BeantwoordenVerwijderenHeel veel sterkte voor jou en voor al die anderen die het vandaag zonder vader moeten stellen. Maak met de herinneringen in jullie gedachten een mooi feestje ervan! Knuff!
Mooi geschreven... en zeker die laatste foto's zijn erg waardevol en bijzonder. De foto van mijn moeder met mijn pasgeboren oudste dochter op schoot is me zo dierbaar, 7 weken daarna is ze overleden.
BeantwoordenVerwijderenBedankt voor het willen delen met ons en ook nog een hele fijne zondag toegewenst!
liefs, Elske
Wat een mooi stukje heb je hier geschreven. Ontroerend, liefdevol en toch ook krachtig.
BeantwoordenVerwijderenJammer dat je allebei je ouders al moet missen. Maar gelukkig heb je heel veel mooie herinneringen.
Sterkte. En ook een gezellige vaderdag gewenst.
Mooi en ontroerend stukje ....
BeantwoordenVerwijderenHet geeft mij te denken ... ik ga vandaag maar eens extra genieten ... van mijn oudjes die er beiden nog zijn ...
Evengoed een fijne dag vandaag ... gr. Gerd@
Ik schoot er helemaal vol van! Net als jij is het voor mij ook al heel lang een vaderdag zonder vader. In 1991 is mijn vader ook aan de gevolgen van zijn ziekte op veel te jonge leeftijd overleden, een paar dagen voor mijn verjaardag. Ik mis hem heel erg! Ik zou zo graag zijn stem weer willen horen, samen willen lachen en hem willen knuffelen. Ik vind het nog steeds hartverscheurend dat hij er niet meer is...........
BeantwoordenVerwijderenHoe lang het ook geleden is, volgens mij slijt het nooit helemaal weg hoor, het gemis.
VerwijderenSterkte meid!
Wat een prachtige post...tja meis.....moeilijke dag weer voor velen......ook mijn vader is er niet meer...liefs maak er wat van vandaag....xxx...
BeantwoordenVerwijderenWat mooi geschreven...
BeantwoordenVerwijderenIk ben extra dankbaar dat ik mijn ouders nog heb.
Sterkte, groetjes van Mirjam.
Een lach en een traan om je verhaal,ook ik mis mijn mijn vader,al vanaf 1983,ik heb vandaag bloemen uit mijn eigen tuin gebracht en een kaarsje brand,maar toch had ik hem liever gewoon wat gegeven,wie weet ooit! lieve groet Musje.
BeantwoordenVerwijderenWat mooi geschreven,Syl en op zo'n moment realiseer ik mij des te meer hoe heerlijk het nog is dat mijn beide ouders er nog zijn, sterkte meis en koester de goede herinneringen,liefs Linda
BeantwoordenVerwijderenMooie en indrukwekkende woorden Syl.
BeantwoordenVerwijderenOok ik koester mn ouders allebei nog gelukkig in leven.
Ik koester sowieso maar dat komt door mijn werk in het ziekenhuis en op de EH. Dat wat er vandaag is, kan er morgen niet meer zijn ......
Wat een mooi geschreven stukje!
BeantwoordenVerwijderenEn wat een bijzondere uitspraak van je papa, zo wijs!
Ook ik schiet vol... heel kort geleden, mijn schoonvader... Mooie woorden van je vader! Dank voor jouw mooie woorden!
BeantwoordenVerwijderenSterkte Sylvia, het moet verschrikkelijk zijn om zonder je vader verder te moeten.... mooi geschreven en zo is het maar net: de kleine dingen zijn juist bijzonder, goed om daar bij stil te staan!
BeantwoordenVerwijderenheel mooie woorden van he vader!!! echt prachtig!
BeantwoordenVerwijderenbij ons was vorige week vaderdag ... ik prijs me gelukkig dat ik mijn paps nog steeds heb!
Ik ben blij dat ik mijn ouders allebei nog heb, al is m'n moeder ook ziek. Hoop dat ik ze nog heel lang hier mag houden. Groetjes Alie
BeantwoordenVerwijderenWauw, respect! Voor jou, voor je vader met zn mooie uitspraak, en voor iedereen die het (helemaalvandaag) zonder vader moet stellen. Mijn lieve paps is vorig jaar overleden aan CLL na een gevecht van 11 jaar. Maar man, man, wat een respect ook voor hem!
BeantwoordenVerwijderenGelukkig zijn ze altijd bij ons op een speciale manier!
Lieve groetjes!
wat heb jij een mooi bericht gemaakt.. ik heb er helemaal kou van.. Heel sterk..
BeantwoordenVerwijderenslik snik,ik stop het weg kan er nog niet veel aan denken..een jaar ziek/strijd en afscheid(waar ik bij was)het is ook nog niet zo lang geleden(januari dit jaar).
BeantwoordenVerwijderenWat mooi die foto en je verhaal!!slik snik....
Dankje voor het delen.X Marielle
Hè meis, dat is ook moeilijk als het nog maar zo kort geleden is. Als het allemaal nog zo vers is, dan zie je het even niet meer zitten. Maar heus, de scherpe kantjes gaan eraf, dat is echt waar. Het gemis went nooit, ik mis mijn ouders nog iedere dag. Op momenten dat je iets simpels met ze wilt delen, dan kun je niet even bellen. Gelukkig heb ik een fijn gezin waar ik de energie uithaal en ik prijs me ook gelukkig met al die lieve blogmeiden!
VerwijderenX dankje voor je woorden.
Verwijderenxxx
BeantwoordenVerwijderenWat een mooie woorden van je vader... dat geeft moed in moeilijke dagen! Mooie post Syl! En veel courage op de lastige momenten...
BeantwoordenVerwijderenIk zit hier ook met traantjes in de ogen.
BeantwoordenVerwijderenVeel sterkte!
Ben mijn papa op bijna 8-jarige leeftijd verloren aan kanker, ondertussen ook al 19 jaar geleden, wat gaat de tijd toch snel!
Hij heeft een speciaal plekje in mijn hart en je leert met het gemis leven, maar vergeten zal ik hem nooit.
Zeker op zo van die speciale dagen zoals de aankoop van ons huis, geboorte van onze kindjes, onze trouw,... heb ik het enorm moeilijk.
Al weet ik wel dat hij van daar ergens boven naar ons zit te kijken en ziet hoe goed we het doen :)
Akelig hè, zeker als kind kun je dat maar moeilijk begrijpen dat je paps door zo een rotziekte wordt weggenomen. Mijn paps had (ik zou bijna zeggen uiteraard) ook kanker, hij heeft dan nog wel de geboorte van mijn oudste meegemaakt en daar ben ik inderdaad wel dankbaar voor. Natuurlijk kijken ze met ons mee, daar ben ik echt van overtuigd. Je paps zal trots op je zijn hoor!
Verwijderen